Nimatek 100mg/ml Opl Inj 10ml

Het product kan gebruikt worden als monotherapie voor immobilisatie en het uitvoeren van kleine chirurgische ingrepen bij de gedomesticeerde kat, waarbij spierrelaxatie niet vereist is.

Het product kan eveneens worden gebruikt voor de inductie van anesthesie:

• bij honden en katten: in combinatie met butorfanol en medetomidine
• bij honden, katten en paarden: in combinatie met xylazine
• bij paarden: in combinatie met detomidine
• bij paarden: in combinatie met romifidine.

Contra-indicaties

Niet gebruiken bij dieren met lever- of nierinsufficiëntie.

Ketamine bij paarden en honden niet als enig anestheticum gebruiken.

Niet gebruiken bij dieren met een ernstige hartdecompensatie, een hoge bloeddruk of glaucoom.

Niet gebruiken bij dieren met eclampsie of pre-eclampsie.

Niet gebruiken bij overgevoeligheid voor het werkzame bestanddeel of een van de hulpstoffen.

Diersoorten waarvoor het diergeneesmiddel bestemd is

Hond, kat en paard.

• Ketamine kan salivatie bij katten veroorzaken.
• Ketamine verhoogt de tonus van skeletspieren. Bij katten werden bij de aanbevolen dosering spiertrekkingen en lichte tonische convulsies vastgesteld.
• Ketamine veroorzaakt een dosisgerelateerde ademhalingsdepressie die tot ademstilstand kan leiden, vooral bij katten. De combinatie met ademhalingsdepressiva kan dit ademhalingseffect versterken.
• Ketamine verhoogt de hartslag en de arteriële bloeddruk, wat gepaard kan gaan met een verhoogde neiging tot bloedingen.
• Bij katten en honden blijven de ogen open en kunnen mydriasis en nystagmus optreden.
• Noodreacties – ataxie, overgevoeligheid voor stimuli, excitatie – kunnen optreden tijdens de recovery.
• In geval van intramusculaire injectie kan enige pijn optreden.
• Indien u ernstige bijwerkingen of andersoortige reacties vaststelt die niet in deze bijsluiter worden vermeld, wordt u verzocht uw dierenarts hiervan in kennis te stellen.

Gehalte aan werkzame en overige bestanddelen

1 ml bevat:

Werkzaam bestanddeel:

• Ketamine 100 mg/ml (overeenkomend met ketaminehydrochloride 115,4 mg/ml)

Hulpstof:

• Chlorocresol 1 mg/ml.

Interactie met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie:

Bijzondere voorzichtigheid is aangewezen bij het gebruik van ketamine/halothaan-combinaties, omdat de halfwaardetijd van ketamine door halothaan wordt verlengd.

Mogelijks een verhoogd risico op aritmieën bij gebruik in combinatie met thiopental of halothaan.

Gelijktijdige toediening van intraveneuze spasmolytica kan een collaps veroorzaken.

Theofylline kan in combinatie met ketamine een verhoogde incidentie van convulsies veroorzaken.

Neuroleptanalgetica, tranquilizers, morfine analogen, cimetidine en chlooramfenicol versterken de ketamine-anesthesie. Barbituraten en opiaten of diazepam kunnen de recovery verlengen.

Effecten kunnen cumulatief zijn; een verlaging van de dosering van één of beide middelen kan nodig zijn.

Het gebruik van detomidine in combinatie met ketamine geeft een langzame recuperatie.

Na toediening van ketamine aan mensen die schildklierhormonen innamen, werd een verhoogde incidentie van tachycardie en hypertensie vastgesteld.

7. Bijwerkingen Honden: Zelden (1 tot 10 dieren/10.000 behandelde dieren): Hypertonie (van skeletspieren). Ataxie, hyperesthesie, excitatie (als noodreacties tijdens recovery). Pulmonaal oedeem. Zeer zelden (<1 dier/10.000 behandelde dieren, inclusief geïsoleerde meldingen): Hyperthermie. Onbepaalde frequentie (kan niet worden geschat op basis van de beschikbare gegevens): Verhoogde hartslag, verhoogde arteriële bloeddruk/hypertensie (wat gepaard kan gaan met een verhoogde neiging tot bloedingen). Ogen blijven open met mydriasis en nystagmus. Pijn op de injectieplaats (bij intramusculaire injectie). Ademhalingsdepressiea. a Dosis gerelateerd, kan leiden tot ademstilstand, met name bij katten. Combinatie met ademhalingsdepressiva kan dit ademhalingseffect versterken. Katten: Zelden (1 tot 10 dieren/10.000 behandelde dieren): Hypertonie (van skeletspieren). Ataxie, hyperesthesie, excitatie (als noodreacties tijdens recovery). Pulmonaal oedeem. Zeer zelden (<1 dier/10.000 behandelde dieren, inclusief geïsoleerde meldingen): Hyperthermie. Hypersalivatie. Onbepaalde frequentie (kan niet worden geschat op basis van de beschikbare gegevens): Verhoogde hartslag, verhoogde arteriële bloeddruk/hypertensie (wat gepaard kan gaan met een verhoogde neiging tot bloedingen). Ogen blijven open met mydriasis en nystagmus. Pijn op de injectieplaats (bij intramusculaire injectie). Ademhalingsdepressiea. Twitching (spiertrilling), tonische convulsies (licht)b. a Dosis gerelateerd, kan leiden tot ademstilstand, met name bij katten. Combinatie met ademhalingsdepressiva kan dit ademhalingseffect versterken. b Deze nemen spontaan af, maar kunnen worden voorkomen door acepromazine of xylazine te gebruiken als premedicatie, of kunnen onder controle worden gehouden door acepromazine of ultrakortwerkende barbituraten in lage doses.

Niet gebruiken:

 Bij dieren met lever- of nierinsufficiëntie.

 Ketamine als mono-anestheticum bij paarden en honden.

 Bij dieren met een ernstige hartdecompensatie, vermoedelijke longaandoening, een hoge bloeddruk of cerebrovasculaire insulten.

 Bij dieren met eclampsie, pre-eclampsie, glaucoom en plotselinge aanvallen (b.v. epilepsie).

 Bij chirurgische ingrepen van de pharynx, larynx, trachea of bronchiaalboom, indien voldoende relaxatie niet gewaarborgd kan worden door toediening van een spierverslapper (noodzakelijke intubatie).

 Bij dieren die een myelogram procedure ondergaan.

 Bij dieren met hoofdtrauma en verhoogde intracerebrale druk.

Niet gebruiken bij overgevoeligheid voor het werkzame bestanddeel of één van de hulpstoffen.

Zie ook 'Dracht en lactatie' en 'Interactie met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie.'

Dosering voor elke doeldiersoort, wijze van gebruik en toedieningswegen

• Bestemd voor intramusculaire, subcutane of intraveneuze injectie.
• De dosering en toedieningsweg variëren sterk naargelang van de diersoort. Daarenboven kan het effect bij elk dier anders zijn. Een individuele aanpassing van de dosering wordt daarom aanbevolen.

HOND:

Xylazine/ketamine:

• Xylazine toedienen in een dosis van 1 mg/kg (wat overeenkomt met 0,5 ml/10 kg lichaamsgewicht van een xylazine-oplossing van 2%) door middel van intramusculaire injectie. Onmiddellijk daarna ketamine toedienen in een dosis van 15 mg/kg (wat overeenkomt met 1,5 ml/10 kg lichaamsgewicht) door middel van intramusculaire injectie.
• Honden gaan liggen na ongeveer 3 minuten en verliezen hun pootreflex na ongeveer 7 minuten.
• De anesthesie duurt ongeveer 24 minuten en de pootreflex keert terug ca. 30 minuten na de injectie van ketamine.

Tabel: Anesthesie van honden met 100 mg/ml xylazine en ketamine (IM)

Gewicht van de hond (kg) 1 3 5 10 15 20 25 30 40

Xylazine 2% dosis

(ml)* 0,05 0,15 0,25 0,50 0,75 1,00 1,25 1,50 2,00

Ketamine 100 mg/ml dosis

(ml)** 0,15 0,45 0,75 1,50 2,25 3,00 3,75 4,50 6,00

• op basis van een dosis van 1 mg xylazine/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 15 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

Medetomidine/ketamine:

• Medetomidine toedienen in een dosis van 40 µg/kg (wat overeenkomt met 0,40 ml/10 kg lichaamsgewicht van een medetomidine-oplossing van 1 mg/ml) en ketamine naargelang van de vereiste anesthesieduur toedienen in een dosis van 5,0-7,5 mg/kg (wat overeenkomt met 0,5-0,75 ml/10 kg lichaamsgewicht), beide stoffen door middel van intramusculaire injectie.
• Verlies van de pootreflex treedt op ca. 11 minuten na de injectie van 5 mg ketamine/kg en 7 minuten na de injectie van 7,5 mg ketamine/kg. De anesthesie duurt ongeveer 30 respectievelijk 50 minuten.
• Het is NIET aangeraden deze combinatie bij honden om te keren met atipamezole.

Tabel: Anesthesie van honden met medetomidine en ketamine (IM): doseerschema voor 5 mg ketamine/kg (anesthesieduur ca. 30 min)

Gewicht van de hond (kg) 1 3 5 10 15 20 25 30 40

Medetomidine (1 mg/ml) dosis (ml)* 0,04 0,12 0,20 0,40 0,60 0,80 1,00 1,20 1,60

Ketamine (100 mg/ml) dosis (ml)** 0,05 0,15 0,25 0,50 0,75 1,00 1,25 1,50 2,00

• op basis van een dosis van 40 µg medetomidine/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 5 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

Tabel: Anesthesie van honden met medetomidine en ketamine (IM): doseerschema voor 7,5 mg ketamine/kg (anesthesieduur ca. 50 min)

Gewicht van de hond (kg) 1 3 5 10 15 20 25 30 40

Medetomidine (1 mg/ml) dosis (ml)* 0,04 0,12 0,20 0,40 0,60 0,80 1,00 1,20 1,60

Ketamine (100 mg/ml) dosis (ml)** 0,08 0,23 0,38 0,75 1,13 1,50 1,88 2,25 3,00

• op basis van een dosis van 40 µg medetomidine/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 7,5 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

Butorfanol/medetomidine/ketamine:

• Butorfanol in een dosis van 0,1 mg/kg en medetomidine in een dosis van 25 µg/kg toedienen door middel van intramusculaire injectie.
• Honden gaan liggen na ongeveer 6 minuten en verliezen hun pootreflex na ongeveer 14 minuten.
• Ketamine moet 15 minuten na de eerste injectie worden ingespoten in een dosis van 5 mg/kg (wat overeenkomt met 0,5 ml/10 kg lichaamsgewicht) door middel van intramusculaire injectie.
• De pootreflex keert terug ca. 53 minuten na de injectie van 100 mg/ml ketamine. Sternale ligging volgt ca. 35 minuten later en de hond gaat staan ca. 36 minuten later.
• Het is NIET aangeraden deze combinatie bij honden om te keren met atipamezole.

Tabel: Anesthesie van honden met butorfanol, medetomidine en ketamine (IM)

Gewicht van de hond (kg) 1 3 5 10 15 20 25 30 40

Butorfanol (10 mg/ml) dosis (ml)* 0,01 0,03 0,05 0,10 0,15 0,20 0,25 0,30 0,40

Medetomidine (1 mg/ml) dosis (ml)** 0,03 0,08 0,13 0,25 0,38 0,50 0,63 0,75 1,00

Butorfanol en medetomidine intramusculair toedienen in de bovenvermelde doses

15 minuten wachten alvorens ketamine intramusculair toe te dienen in de hierna vermelde doses

Ketamine (100 mg/ml) dosis (ml)*** 0,05 0,15 0,25 0,50 0,75 1,00 1,25 1,50 2,00

• op basis van een dosis van 0,1 mg butorfanol/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 25 µg medetomidine/kg lichaamsgewicht

*** op basis van een dosis van 5 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

KAT:

Ketamine als mono-anestheticum:

• Een mono-anesthetisch gebruik van ketamine is mogelijk, maar een combinatie van anesthetica is aanbevolen om ongewenste psychomotorische effecten te vermijden. Ketamine alleen kan intraveneus of subcutaan worden ingespoten, maar een intramusculaire injectie is aanbevolen. De dosis bedraagt 11-33 mg ketamine/kg, afhankelijk van de graad van immobilisatie die men wil bereiken of de geplande chirurgische ingreep. De volgende doses zijn aangewezen, maar moeten mogelijk worden aangepast naargelang van de lichamelijke toestand van de patiënt en het gebruik van sedativa en premedicatie.

Dosis (mg/kg) Klinische procedures

11 (0,11 ml/kg)

22-33 (0,22-0,33 ml/kg) Lichte immobilisatie

Kleinere ingrepen en lichte immobilisatie van lastige katten

De ketamine-anesthesie duurt 20-40 minuten en de recovery 1-4 uur.

• Bij zware ingrepen moet ketamine worden gebruikt in combinatie met supplementaire sedativa of anesthetica. De doses variëren van 1,25-22 mg/kg (0,06-1,1 ml/5 kg), naargelang van de gebruikte combinatie en toedieningswijze.
• Indien enkel ketamine wordt gebruikt, is de kans op braken klein; indien mogelijk moeten katten echter enkele uren vasten vóór de anesthesie.

Supplementaire combinaties met ketamine bij katten:

• Premedicatie met atropine in een dosis van 0,05 mg/kg is doorgaans aanbevolen om salivatie te beperken. Ook kan acepromazine (oplossing van 0,2%) in een dosis van 0,11 mg/kg (wat overeenkomt met 0,28 ml/5 kg lichaamsgewicht) worden toegediend als premedicatie, door middel van intramusculaire injectie. Tijdens de anesthesie met ketamine is endotracheale intubatie mogelijk. Inademingsanesthesie kan worden onderhouden met een gepaste combinatie van methoxyfluraan, halothaan, lachgas en zuurstof.

Xylazine/ketamine:

• Xylazine toedienen in een dosis van 1,1 mg/kg (wat overeenkomt met 0,28 ml/5 kg lichaamsgewicht van een xylazine-oplossing van 2%) en atropine toedienen in een dosis van 0,03 mg/kg (wat overeenkomt met 0,25 ml/5 kg lichaamsgewicht van een atropine-oplossing van 0,06%), door middel van intramusculaire injectie. Vervolgens 20 minuten wachten en ketamine intramusculair toedienen in een dosis van 22 mg/kg (wat overeenkomt met 1,1 ml/5 kg lichaamsgewicht).
• Xylazine kan braken opwekken tot 20 minuten na de toediening ervan. Anesthesie treedt op ca. 3-6 minuten na de intramusculaire injectie van ketamine.
• Een combinatie van xylazine/ketamine zorgt voor een diepere anesthesie met meer uitgesproken respiratoire en cardiale effecten en een langere recovery dan bij combinaties van acepromazine/ ketamine.

Tabel: Anesthesie van katten met xylazine en ketamine (IM)

Gewicht van de kat (kg) 1,5 2 2,5 3 3,5 4 4,5 5

Xylazine 2% dosis (ml)* 0,08 0,11 0,14 0,17 0,19 0,22 0,25 0,28

Atropine (600 µg/ml) dosis (ml)** 0,08 0,10 0,13 0,15 0,18 0,20 0,23 0,25

20 minuten wachten

Ketamine (100 mg/ml) dosis (ml)*** 0,33 0,44 0,55 0,66 0,77 0,88 0,99 1,10

• op basis van een dosis van 1,1 mg xylazine/kg bodyweight

** op basis van een dosis van 0,03 mg atropine/kg bodyweight

*** op basis van een dosis van 22 mg ketamine/kg bodyweight

Medetomidine/ketamine:

Intramusculair:

• Medetomidine in een dosis van 80 µg/kg door middel van intramusculaire injectie toedienen. Dit moet onmiddellijk gevolgd worden door de intramusculaire injectie van ketamine in een dosis van 2,5-7,5 mg/kg (wat overeenkomt met 0,12-0,38 ml/5 kg lichaamsgewicht).
• Anesthesie treedt op na 3-4 minuten. De duur van de chirurgische anesthesie schommelt tussen 30 en 60 minuten en houdt verband met de gebruikte dosis ketamine. Indien nodig kan de anesthesie worden verlengd met halothaan en zuurstof, met of zonder lachgas.

Tabel: Anesthesie van katten met medetomidine en ketamine (IM)

Gewicht van de kat (kg) 1,5 2 2,5 3 3,5 4 4,5 5

Medetomidine (1 mg/ml) dosis(ml)* 0,12 0,16 0,20 0,24 0,28 0,32 0,36 0,40

Ketamine (100 mg/ml) dosis (ml)** 0,08 0,10 0,13 0,15 0,18 0,20 0,23 0,25

• op basis van een dosis van 80 µg medetomidine/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 5 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

Intraveneus:

• Medetomidine en ketamine kunnen door middel van intraveneuze injectie worden toegediend in de volgende doses: 40 µg medetomidine/kg en 1,25 mg ketamine/kg.
• Uit klinische ervaring blijkt dat indien ketamine en medetomidine intraveneus werden toegediend aan katten en anesthesie niet langer nodig is, de intramusculaire injectie van 100 µg atipamezole/kg voor een recovery tot sternaal liggen zorgt in ca. 10 minuten en een recovery tot staan in ca. 14 minuten.

Tabel: Anesthesie van katten met medetomidine en ketamine (IV)

Gewicht van de kat (kg) 1,5 2 2,5 3 3.5 4 4.5 5

Medetomidine (1 mg/ml) dosis(ml)* 0,06 0,08 0,10 0,12 0,14 0,16 0,18 0,20

Ketamine (100 mg/ml) dosis (ml)** 0,02 0,03 0,03 0,04 0,05 0,05 0,06 0,06

• op basis van een dosis van 40 µg medetomidine/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 1,25 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

Atropine is normaliter niet nodig wanneer een combinatie van medetomidine/ketamine wordt gebruikt.

Met het oog op een correcte dosering wordt het gebruik van insulinespuiten of injectiespuiten met schaalverdeling van 1 ml aanbevolen.

Butorfanol/medetomidine/ketamine:

Intramusculair:

• Butorfanol toedienen in een dosis van 0,4 mg/kg, medetomidine in een dosis van 80 µg/kg en ketamine in een dosis van 5 mg/kg (wat overeenkomt met 0,25 ml/5 kg lichaamsgewicht), door middel van intramusculaire injectie.
• Katten gaan liggen binnen 2-3 minuten na de injectie. Verlies van de pootreflex treedt 3 minuten na de injectie op. 45 minuten na de inductie zorgt de omkering met 200 µg atipamezole/kg ervoor dat de pootreflex 2 minuten later terugkeert. 6 minuten later volgt de sternale ligging en 31 minuten later staat de kat recht.

Tabel 8: Anesthesie van katten met butorfanol, medetomidine en ketamine (IM)

Gewicht van de kat (kg) 1,5 2 2,5 3 3,5 4 4.5 5

Butorfanol (10 mg/ml) dosis (ml)* 0,06 0,08 0,10 0,12 0,14 0,16 0,18 0,20

Medetomidine (1 mg/ml) dosis (ml)** 0,12 0,16 0,20 0,24 0,28 0,32 0,36 0,40

Ketamine (100 mg/ml) dosis(ml)*** 0,08 0,10 0,13 0,15 0,18 0,20 0,23 0,25

• op basis van een dosis van 0,4 mg butorfanol/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 80 µg medetomidine/kg lichaamsgewicht

*** op basis van een dosis van 5 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

Intraveneus:

Butorfanol toedienen in een dosis van 0,1 mg/kg, medetomidine in een dosis van 40 µg/kg en ketamine naargelang van de gewenste anesthesiediepte in een dosis van1,25-2,5 mg/kg (wat overeenkomt met 0,06-0,13 ml/5 kg lichaamsgewicht), door middel van intraveneuze injectie.

Approximatieve tijden bij intraveneus gebruik van deze drievoudige combinatie:

Ketamine dosis (mg/kg)* Tijd tot ligging

Tijd tot verlies van pootreflex

Tijd tot terugkeer van pootreflex Tijd tot sternale ligging Tijd tot rechtstaan

1,25 32 sec. 62 sec. 26 min. 54 min. 74 min.

2,50 22 sec. 39 sec. 28 min. 62 min. 83 min.

• in combinatie met butorphanol à 0,1 mg/kg en medetomidine à 40 µg/kg

Uit klinische ervaring blijkt dat de omkering, in gelijk welk stadium, met 100 µg atipamezole/kg ervoor zorgt dat de pootreflex 4 minuten later terugkeert; 7 minuten later volgt de sternale ligging en 18 minuten later staat de kat recht.

Tabel 9: Anesthesie van katten met butorfanol, medetomidine en ketamine (IV): doseerschema voor 2,5 mg/kg ketamine (approximatieve anesthesieduur: 28 minuten)

Gewicht van de kat (kg) 1,5 2 2,5 3 3,5 4 4,5 5

Butorfanol (10 mg/ml) dosis(ml)* 0,02 0,02 0,03 0,03 0,04 0,04 0,05 0,05

Medetomidine (1 mg/ml) dosis(ml)** 0,06 0,08 0,10 0,12 0,14 0,16 0,18 0,20

Ketamine (100 mg/ml) dosis (ml)*** 0,04 0,05 0,06 0,08 0,09 0,10 0,11 0,13

• op basis van een dosis van 0,1 mg butorfanol/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 40 µg medetomidine/kg lichaamsgewicht

*** op basis van een dosis van 2,5 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

PAARD:

• Voor korte anesthesie om kleinere chirurgische ingrepen uit te voeren of voor inductie voorafgaand aan inademingsanesthesie. Indien romifidine of detomidine als premedicatie worden gebruikt, kan de anesthesie ook worden onderhouden met een aanvullende combinatie van romifidine en ketamine à 100 mg/ml of detomidine en ketamine à 100 mg/ml in regelmatige intervallen van 8-10 minuten. Ketamine mag nooit als enige anestheticum worden gebruikt.
• Volgens de regels van goede praktijk dient men dieren, indien mogelijk, voorafgaand aan de anesthesie te laten vasten.
• Het beste resultaat wordt bereikt als het paard niet gestrest is alvorens het anestheticum wordt toegediend. Ook belangrijk is, dat de hele procedure (van inductie tot recovery) in een rustige en stille omgeving plaatsvindt.
• Aan paarden die gestrest zijn vóór de procedure, kan 45 minuten vóór de toediening van detomidine of romifidine 0,03 mg/kg acepromazine worden toegediend. Dat vergemakkelijkt de omgang met het paard en de plaatsing van een intraveneuze katheter.
• Als het paard niet verdoofd geraakt na de injectie van xylazine, detomidine of romifidine, mag geen ketamine worden ingespoten en moet de anesthetische procedure worden stopgezet. Dan moet eerst worden nagegaan waarom het paard niet op het anestheticum reageerde en vervolgens moeten de omgeving en/of geneesmiddelen worden aangepast, indien nodig, alvorens de volgende dag de procedure opnieuw te proberen.
• Indien een volledig intraveneuze techniek wordt toegepast en met het oog op een veilig en efficiënt gebruik van een aanvullend regime, is het gebruik van een intraveneuze katheter sterk aanbevolen.
• Bij castraties werd vastgesteld dat het gebruik van 10 ml lidocaïne, verdeeld over de testikels, een mogelijke reactie op het afbinden van de testiculaire koord voorkomt en de hoeveelheid aanvullende medicatie tot een minimum beperkt.

Xylazine/ketamine:

• Xylazine moet door middel van een trage intraveneuze injectie worden toegediend in een dosis van 1,1 mg/kg (wat overeenkomt met 1,1 ml/100 kg lichaamsgewicht van een xylazine-oplossing van 10%). Het paard moet 2 minuten na de injectie verdoofd lijken. Op dat moment moet ketamine worden ingespoten. Het wordt aanbevolen om ketamine niet later dan 5 minuten na de toediening van xylazine in te spuiten. Ketamine moet als een intraveneuze bolus worden toegediend, in een dosis van 2,2 mg/kg (wat overeenkomt met 2,2 ml/100 kg lichaamsgewicht).
• Het duurt 1-2 minuten voor de inductie optreedt en het paard gaat liggen. In de eerste minuten kunnen spiertrekkingen optreden, maar die verdwijnen doorgaans.
• De anesthesieduur schommelt tussen 10 à 30 minuten, maar duurt doorgaans minder dan 20 minuten. Het paard gaat altijd rechtstaan 25-45 minuten na de inductie. De recovery verloopt over het algemeen rustig, maar kan plots optreden. Daarom is het belangrijk dat enkel korte ingrepen worden uitgevoerd, of dat maatregelen worden genomen om de anesthesie alsnog te verlengen. Voor een langere anesthesieduur kan gebruik worden gemaakt van intubatie en onderhoud met behulp van inademingsanesthesie.

Tabel: Anesthesie van paarden met xylazine en ketamine (IV)

Gewicht van het paard (kg) 50 100 150 200 250 300 400 500 600

Xylazine 10% dosis (ml)* 0,60 1,10 1,70 2,20 2,80 3,30 4,40 5,50 6,60

2 minuten wachten

Ketamine (100 mg/ml) dosis(ml)** 1,10 2,20 3,30 4,40 5,50 6,60 8,80 11,00 13,20

• op basis van een dosis van 1,1 mg xylazine/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 2,2 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

Detomidine/ketamine:

• Detomidine toedienen in een dosis van 20 µg/kg, door middel van een intraveneuze injectie. Het paard moet 5 minuten na de injectie verdoofd lijken. Op dat moment moet ketamine als een intraveneuze bolus worden toegediend in een dosis van 2,2 mg/kg (wat overeenkomt met 2,2 ml/100 kg lichaamsgewicht).
• De anesthesie werkt geleidelijk; bij de meeste paarden duurt het ca. 1 minuut voor ze gaan liggen.
• Bij grote, fitte paarden kan het tot 3 minuten duren voor ze gaan liggen. De anesthesie verdiept verder gedurende 1-2 minuten; het paard moet dan met rust worden gelaten. Sternale ligging volgt ca. 20 minuten na de toediening van ketamine. De chirurgische anesthesie duurt 10-15 minuten.

Chirurgische anesthesie onderhouden:

Indien een langere anesthesie nodig blijkt, kan een van de volgende regimes worden gebruikt:

a) Natriumthiopental

• Natriumthiopental mag intraveneus worden toegediend als boli van 1 mg/kg, naarmate dat nodig is. Totale doses van 5 mg/kg (in vijf stappen van 1 mg/kg) werden al toegediend. Grotere totale doses kunnen de kwaliteit van de recovery beperken. Natriumthiopental kan ook in stappen worden toegediend indien de anesthesiediepte onvoldoende is. Het paard kan ataxisch zijn als het te snel moet rechtstaan; het moet dan ook uit eigen beweging rechtstaan.

b) Detomidine/ketamine

• 10 µg detomidine/kg toedienen, m.a.w. ½ van de initiële premedicatiedosis, door middel van intraveneuze injectie, onmiddellijk gevolgd door 1,1 mg ketamine/kg, m.a.w. ½ van de initiële inductiedosis, door middel van intraveneuze injectie. Dat zal voor een bijkomende chirurgische anesthesie van ca. 10 minuten zorgen, die met regelmatige intervallen van 10 minuten kan worden herhaald (tot 5 keer) zonder de recovery te schaden.

Tabel: Anesthesie van paarden met detomidine en ketamine (IV): premedicatie en inductie van anesthesie

Gewicht van het paard (kg) 50 100 150 200 250 300 400 500 600

Detomidine (10 mg/ml) dosis (ml)* 0,10 0,20 0,30 0,40 0,50 0,60 0,80 1,00 1,20

5 minuten wachten

Ketamine (100 mg/ml) dosis (ml)** 1,10 2,20 3,30 4,40 5,50 6,60 8,80 11,00 13,20

• op basis van een dosis van 20 µg detomidine/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 2,2 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

*Tabel: Anesthesie van paarden met detomidine en ketamine (IV): onderhoudsdosis (top-up) met intervallen van 10 minuten *

Gewicht van het paard (kg) 50 100 150 200 250 300 400 500 600

Detomidine (10 mg/ml) dosis (ml)* 0,05 0,10 0,15 0,20 0,25 0,30 0,40 0,50 0,60

Ketamine (100 mg/ml) dosis (ml)** 0,55 1,10 1,65 2,20 2,75 3,30 4,40 5,50 6,60

• op basis van een dosis van 10 µg detomidine/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 1,1 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

Romifidine/ketamine:

• Romifidine toedienen in een dosis van 100 µg/kg, door middel van intraveneuze injectie. Het paard moet 5-10 minuten na de injectie verdoofd lijken. Op dat moment moet ketamine als een intraveneuze bolus worden toegediend in een dosis van 2,2 mg/kg (wat overeenkomt met 2,2 ml/100 kg). De sedatie moet duidelijk zijn vóór de inductie van de anesthesie.

Chirurgische anesthesie onderhouden:

Indien een langere anesthesie nodig blijkt, kan een van de volgende regimes worden gebruikt:

a) Natriumthiopental

• Natriumthiopental mag intraveneus worden toegediend als boli van 2,5 mg/kg, als het paard tekenen van terugkerend bewustzijn vertoont. Dit mag tot 3 keer na de inductie worden herhaald. Grotere totale doses kunnen de kwaliteit van de recovery beperken. Het paard kan ataxisch zijn als het te snel moet rechtstaan; het moet dan ook uit eigen beweging rechtstaan.

b) Romifidine/ketamine

• Naargelang van de gewenste diepte en duur van de anesthesie mag romifidine intraveneus worden toegediend in een dosis van 25-50 µg/kg lichaamsgewicht, m.a.w. ¼-½ van de initiële premedicatie-dosis, onmiddellijk gevolgd door de intraveneuze toediening van ketamine in een dosis van 1,1 mg/kg lichaamsgewicht, m.a.w. ½ van de initiële inductiedosis). Elke aanvullende injectie werkt ca. 8-10 minuten en kan met regelmatige intervallen van 8-10 minuten (tot 5 keer) worden herhaald zonder de recovery te schaden.

*Tabel: Anesthesie van paarden met romifidine en ketamine (IV): premedicatie en inductie van anesthesie *

Gewicht van het paard (kg) 50 100 150 200 250 300 400 500 600

Romifidine (10 mg/ml) dosis(ml)* 0,50 1,00 1,50 2,00 2,50 3,00 4,00 5,00 6,00

5-10 minuten wachten

Ketamine (100 mg/ml) dosis (ml)** 1,10 2,20 3,30 4,40 5,50 6,60 8,80 11,00 13,20

• op basis van een dosis van 100 µg romifidine/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 2,2 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

*Tabel: Anesthesie van paarden met romifidine en ketamine (IV): onderhoudsdosis (top-up) met intervallen van 8-10 minuten *

Gewicht van het paard (kg) 50 100 150 200 250 300 400 500 600

Romifidine (10 mg/ml) dosis (ml)* 0,25 0,50 0,75 1,00 1,25 1,50 2,00 2,50 3,00

Ketamine (100 mg/ml) dosis (ml)** 0,55 1,10 1,65 2,20 2,75 3,30 4,40 5,50 6,60

• op basis van een dosis van 50 µg romifidine/kg lichaamsgewicht

** op basis van een dosis van 1,1 mg ketamine/kg lichaamsgewicht

Aanwijzingen voor een juiste toediening

Om een correcte dosering te verzekeren is het raadzaam om ofwel insulinespuiten of injectiespuiten met schaalverdeling van 1 ml te gebruiken wanneer (zeer) kleine hoeveelheden dienen te worden ingespoten.

Wachttermijn

Paard

• (Orgaan)vlees: 1 dag
• Melk: 1 dag